1469

بعضی وقتا میگم کاش یکم زودتر دنیا میومدم ...
یه 100-120 سال قبل از این ...
یه خونه ویلایی داشتیم با یه حوض بزرگ آبی که دور تا دورش مزین بود به گلدونای شمعدونیمون
جلوی در خونه پر کفشای ریز و درشت اهل خونه بود و صدای خنده های نوه هامون تو حیاط میپیچید و ما ذوق میکردیم از این همه شور و شوق خونه ...
حاجی  تو بازار مشغول کار بود و شبا خسته با پسرا از کار میومدن خونه
من و دخترا  و عروسا هم یه سفره ی رنگی پهن میکردیم و قیمه بادمجونم سر چراغ بود و بوش ، هوش از سر محله برده بود ...
کم کم که هوا سرد میشد کرسی رو به راه میکردیم ... ساک بافتنی هامو میاوردم ، عینکمو میزدم و شروع میکردم به بافتن ... یه پلیور جدید برای زمستون امسال حاجی ... یه شالگردن برا پسربزرگه ، یه جوراب کوچولو برا نوه ای که تو راه بود ...
نه غصه ی قرصای اعصابمون بود که دیر و زود شده ، نه امپول و قرص هورمونی ! نه مث بند ناف به سیم شارژرامون وصل بودیم نه منتظر قسمت جدید فیلمای ترکی !
یه زندگی اروم و بی حاشیه داشتیم ... مشکل هم داشتیم ... ولی جنسش با الان خیلی فرق داشت ... استرس داشتیم ولی نه اینجوری ....
کاش یکم زودتر دنیا میومدیم تا مزه ی زندگی رو بچشیم ...
کاشکی ... 1466...